wielkie drzewo joshuy.

taaaaak. tak jak w królu lwie było xdddd

Przyleciał z dziewczyną na rękach do swojego mieszkania. Postawił ją gdzieś z boku. Sam podszedł do dziury w korze, gdzie trzymał najróżniejsze leki. Znalazł jakiś eliksir elficki, żeby poprawić sobie zdrowie. - Witaj w moich skromnych progach. - wymamrotał i napił się dość sporego gula xd

Popatrzyła na eliksir, przekrzywiając głowę na prawo - Chciałam mu tylko dać nauczkę na przyszłość... - mruknęła, niezadowolona z tego, że nie dane było jej ukaranie pirata.

Roześmiał się. Odłożył pustą fiolkę spowrotem do tej dziury.
- Ale nie dane ci było. - powiedział i podszedł do niej na dość bliską odległość.

Uśmiechnęła się, widząc, na jak bliska odległość podszedł do niej Joshua, położyła jedną dłoń niedbale na jego ramieniu - Jeszcze spotkam małego jak ciebie nie będzie w pobliżu - uśmiechnęła się jeszcze szerzej, bardziej łobuzersko.

- Nie tykaj go już. Ma coś nierówno pod sufitem. - powiedział szczerze, patrząc jej głęboko w oczy. - Tak w ogóle, to co się z tobą stało? Gdzie masz skrzydła? - zapytał.

Słysząc jego pytanie spuściła wzrok, nie wiedziała, czy powinna mówić o tym tak szybko - Arisa, ta wampirzyca - zaczęła - Właściwie królowa Arisa teraz... dla mnie - wyjaśniła - Ona mnie przemieniła, na polanie. Jak poczuła moja krew. I jeszcze jednego anioła - wyrzuciła to wreszcie z siebie. Dopiero teraz podniosła wzrok.

- Jak mogłaś się dać zmienić w wampira, królowo? - zapytał. Złapał ją w talii i przyciągnął ją do siebie. Nawet jak nie była królową, ale wampirzycą dalej mu się podobała.
:lol2:

Popatrzyła na niego, odzyskując w pewnym sensie dobry humor - Już nie królowo - rzuciła, ale nie martwiło to jej, właściwie cieszyła się, że chociaż te obowiązki zrzuciła z siebie - Słaby aniołek nie miał szans z wampirzycą po kilku przebytych walkach - wyjaśniła. Gdy przyciągnął ja do siebie objęła jego szyje rękoma i delikatnie cmoknęła go w gwiazdkę na policzku xp

Błysnęły mu oczy. - Przy moim boku będziesz bezpieczna. - wymruczał jej do ucha.

Usłyszał to i po raz pierwszy od przemiany uśmiech sam wpełznął na jej twarz, był szczery - Przy twoim boku, powiadasz... - wymruczała, przymykając oczy, położyła głowę na jego ramieniu - Obiecujesz? - spytała.

Pogłaskał jej włosy i pocałował ją w czubek głowy.
- Wiesz. Odkąd cię poznałem jako królową, to bardzo mi się podobałaś. - powiedział. tak bardzo szczerze.

Spojrzała na niego, zatrzymując wzrok na jego oczach - Sądzisz, że dawna postać była... lepsza? - spytała, myśląc nad tym. Razem z wyglądem zmieniła swoje nawyki, swój charakter. Wszystko się zmieniło.

- Pamiętaj. Wygląd nigdy nie gra roli. Ważne są tylko uczucia. - powiedział z uśmiechem i pocałował ją w czubek nosa. - Kocham cię, Yukari. - wyszeptał.

Zmarszczyła nos i zaśmiała się krótko - Ale widzisz, nie tylko o wygląd tutaj chodzi. Sam widziałeś, co się ze mną dzieje, kiedy dopada mnie... głód. Mam wrażenie, że w niczym nie przypominam dawnej Yukari. Ale wiesz, że je ja chyba też... - Tutaj się zacięła. Nigdy nie potrafiła pokazywać uczuć innym tak, jakby tego pragnęła - No, chyba też cie kocham - mruknęła ciszej. I wtuliła się w jego ciepłe ciało.

Objął ją ramionami i skrzydłami tak, że wyglądali teraz jak w takim wielkim szalu pierzastym. - Wtedy będziesz miała do dyspozycji mój nadgarstek, albo tego małego frajerkowatego pirata. - powiedział i ugryzł ją delikatnie w ucho.

Mimowolnie oblizała wargi i spojrzała na niego błyszczącymi oczyma - Wiesz, może to dziwnie zabrzmi, ale... masz bardzo smaczną krew - powiedziała - Ale z pirata tez nie zrezygnuję. Mówiłam, że jeszcze muszę... z nim porozmawiać - Tym razem pocałowała go we wgłębienie przy obojczyku.

- Anielska krew zawsze jest bardzo dobra. - powiedział i się roześmiał.

Skrzywiła się lekko, ktoś jej to już mówił, jak była zwykłym aniołkiem - A twoja w szczególności! - żachnęła się i wystawiła mu figlarnie język.

Roześmiał się i poczochrał ją po głowie.
- Nooo. Ale Arisa cię przemieniła, czy cię ugryzła? - zapytał.

Przyszła. Zaczęła się rozglądać, zobaczyła dwie osoby. Podeszła bliżej.
-Ohayo! - powiedziała z uśmiechem.

podskoczył aż, bo się wystraszył. Zamachał skrzydłami, które mu trochę zcierpły od obejmowania Yuakri przez całą noc.
- Arisa? Co ty tu robisz? - zapytał ze zdziwieniem, patrząc na wampirzycę.

Wskoczyła na jedną gałąź.
- Przyszłam w odwiedziny - powiedziała. - Mam nadzieję, że nie przeszkadzam - puściła oczko do Yukari.

Westchnął i potrząsnął głową z niedowierzaniem.
- Nie. Ty nigdy nie przeszkadzasz. Zwłaszcza swojej podwładnej. - powiedział i popatrzył ze smutkiem w oczach na Yukari.
- Jak mnie znalazłaś? - zapytał, spoglądając teraz na Arisę i krzyżując ręce na piersi.

- To było proste wyczułam was - przyznała się. - Kiedy poczułam wasze zapachy strasznie się zdziwiłam i postanowiłam zobaczyć co się dziej. Myślałam, że Yukari jest w trakcie obiadu, ale się myliłam - spojrzała z lekkim uśmiechem na upadłego. - Ale to co teraz robicie też mi nie przeszkadza.