Las iglasty

Przyszła. Zaczęła spacerować wśród drzew.

Kiedy miała już dosyć samotnego spaceru, postanowiła wrócić do domu.

Ciekawe kiedy kogoś poznam, i jacy są ludzie tutaj.

Powoli spłoszona nadal tym, jak bardzo się zmieniła weszła do lasu.
Wyglądała inaczej, zupełnie inaczej. Myślała teraz innymi kategoriami, zupełnie innymi.
Co się ze mną do cholery dzieje?! Co ona mi zrobiła?
Skrzywiła się i kopnęła pobliski kamień.

Obudziłem się ze snu.... w środku lasu nie wiem sam co ja tu robie

Lecąc, śledził Yukari. Przecież jeszcze niedawno była królową aniołów. A teraz nie widział jej pięknych śnieżnobiałych skrzydeł. Leciał nad nią, na dość wysokiej odległości, tak aby nie mogła go usłyszeć, ani zobaczyć.

Widząc jakiegoś chłopaka, podeszła szybko. Była głodna. O tak... bardzo głodna, jednak jej dawna natura kłóciła się z tym, co teraz czuła, nie chciała pozwolić na nic, co chodziło po głowie jej, jak wampirowi.
Uśmiechnęła się chytrze - Witaj - powiedziała, podchodząc bardzo blisko Luffiego - Jestem Yukari - szepnęła.

< z i e w >
Co ja tutaj robie ?
Podniósł się i zobaczył Yukari
Cześć! Wiesz gdzie ja jestem ?

Uśmiechnęła się, patrząc na niego - Ech, nie wiem, sama dopiero co przyszłam - usiadła obok niego - Może powiesz mi, jak masz na imie? Hm? - spytała cicho, próbując powstrzymać swój nowy instynkt.
Co ty robisz? Chcesz pokąsać dzieciaka?
Pokręciła głową i zamknęła oczy, żeby znów spojrzeć na Luffiego.

Przysiadł na jednej gałęzi, jednego z najwyższych drzew, żeby wszystko słyszeć i widzieć. Był niezauważalny. Jego oczy jednak się bardzo szkliły.

Ja ? Jestem Luffy
Uśmiechnął się do dziewczyny i ją poklepał po barku
A wiesz gdzie można zjeść dużo Mięsa ?!

Uśmiechnęła się do Luffiego i odgarnęła kosmyk włosów z jego twarzy oO
- Mówisz... gdzie można sie najeść... dobrze? - spytała, tracąc panowanie nad sobą - Chyba tutaj - uśmiechnęła się szeroko, chcąc już zabierać się za małego, ale nadal coś ja powstrzymywało.
Nagle poczuła na sobie czyjś wzrok, odwróciła się i zobaczyła upadłego
- Aniołek - szepnęła.
I posłała mu pytające spojrzenie.

Wyłonił się z cienia drzew ze spuszczoną głową. Podszedł do 2.
- Cześć Yukari. - wymamrotał i popatrzył na nią swoimi szklistymi oczami. - Co się z tobą stało? Gdzie masz skrzydła? - zapytał, patrząc na nią uważnie. Nie zwracał uwagi na demona.

Przyleciałem i przysiadłem obok Yuki
- ... Czuję zapach wampira...
Uśmiechnął się do Yuki

Jak Yukari się tak zbliżyła do Luffka zauważył że ma wielkie kły
WoW. Ale masz śmieszne kły !
Po chwili pomyślał i doszedł do wniosku
Ale gdzie tu się można najeść ?!
Rozgląda się na boki i tylko widzi drzewa

Spojrzała na Upadłego, posłała mu uśmiech -Witaj. No cóż... zostałam zmieniona - nagle ogarnęła ja fala smutku, która musiała opanować. Chwyciła się za głowę i zamknęła oczy, jednak poczuła wampira, kogoś, kto został przemieniony tak samo, jak ona spojrzała na niego i się uśmiechnęła, uspokajając się.

Teraz całą swoją uwage poświęciła chłopcu, zdeterminowana zamierzała zrobić to, co planowała od poczatku, nie zważając na okoliczności.
- A skrzydła... no cóż, musiałam wymienić je na inny sprzęt - uśmiechnęła się, ukazując wampirze kły.
- Może i śmieszne, ale jakie pożyteczne - powiedziała do Luffiego czule.

- A mi zostały... Na szczęście... Mogę szybko dolecieć do ofiary...
Zaśmiałem się szyderczo i na gałąź wlazłem, położyłem się na niej, zamknąłem oczy

- Schowaj kły. Nie ma tu co jeść. - wymamrotał i zasłonił sobą demona. - Nie lepiej, żebyś sobie upolowała jakieś normalne zwierze? - zapytał.

Odskoczył od Yukari i podbiegł do Joshua. I zaczął go ciągnąć za skrzydło
WoW fajne!
A tak w ogóle to czemu Yukari tak się dziwnie patrzy ?
Nie ma ?! A Yukari mówił że jest ? Już nic nie rozumiem

Znów się zaśmiałem słuchając rozmowy

Zbliżyła się do Joshuy i delikatnie przejechała opuszką dłoni po jego
policzku z gwiazdką - Może chcesz go zastąpić? - spytała słodkim
głosikiem.
Teraz nie było w niej ani krzty dawnej Yukari, myślała tylko o krwi stworzeń otaczających ją.
- Popatrzyła na Luffiego - Jest, nie wyobrażasz sobie nawet jak wiele i jak smaczne... - przymrużyła oczy.

Usiadł obok Yukari znów i próbował zrozumieć co się dzieje ?
O czym oni gadają ?

Ruszył gwałtownie skrzydłem. Nie lubiał, jak jacyś nieznajomi dotykali jego skrzydeł. Wyciągnął w przód miecz, który znalazł w tawernie. Natychmiast zaczął się dziwnie żarzyć. Zrozumiał, że miecz musi być elficki.
- Yukari, cofnij się. - powiedział.

Również wyjąłem miecz i stanąłem przed Yuki
- To ty lepiej się cofnij...
Powiedziałem niemiło

Hmmm... Kim jest tan facet podsumujmy ma skrzydła i ma straszną minę
AAAAAA!!!!
Pokazał palcem na Joshua.
WAMPIR!

Podniosła ręce do gry - Nie ma sprawy! -odpowiedziała uradowana aniołowi - Kochani, nie musicie sie o mnie bić! - dodała, widząc,
że Luffy sadowi sie obok niej. Objęła małego czule ramieniem, chłonąc z
lubością ciepło jego ciała - To może my pójdziemy sie najeść - mruknęła
demonowi do ucha i spojrzała ze złośliwym uśmieszkiem na upadłego. Cały
czas była przekonana, że Luffy to zwykły człowiek.


//Ej, słuchajcie, może ustalimy kolejność pisania postów, bo sie chaosik robi z deka xD //