Brzeg rzeki

Otworzyła szerzej oczy - Eee.. że ty na mnie? - spytała przerażona - Może pokażesz mi, jak się przed tym bronić? - spytała głupkowato.

- Najlepiej odskoczyć... Ale obronić się też da, lecz stracisz dużo siły
Tłumaczyłem jej

- Dobra, to dawaj - mruknęła, przygotowując się do skoku.

Oddaliłem się trochę, lecz po chwili użyłem szybkich kroków
Dopiero pojawiłem się przed nią, gdy już odskoczyła

Popatrzyła na niego zdziwiona, całe te szybkie kroki, było zbyt trudne, skomplikowane itd. dla niej, pokręciła głową - Ja się nigdy nie nauczę dobrze walczyć - burknęła.

- Ależ nauczysz...
Położyłem dłoń na jej ramieniu

- Ech, przynajmniej spróbuję! - zrobiła harda minę, gotowa do dalszego treningu ;]

- To może teraz nauczę cię szybkich kroków? Będziesz niespostrzeżenie poruszała się po lokacjach... Tylko to wymaga intuicji i szybkości

Popatrzyła na niego z powątpiewaniem.
- No chyba go pogięło. ja i szybkie kroki?! - pomyślała i pokręciła głową - Cos mi się wydaje, że to za trudne dla mnie jest... - mruknęła

- No to spróbujmy! Skup się na bieganiu... i... jak by to nazwać... na sobie

Popatrzyła na niego, przekręcając głowę z bok - Że co? - spytała nie bardzo wiedząc, co ma ze sobą teraz zrobić.

- Po prostu się skup na sobie i prędkości, z którą chcesz się poruszać oraz celu

- I tak po prostu biec przed siebie? - Nadal pytała

- Tak... po chwili nagle się przeniesiesz nawet o tym nie wiedząc. Spróbuj użyć szybkich kroków tak, abyś znalazła się na drzewie.

Oczekując na reakcję Yuki usiadłem na kamyku

Przyszła. Od razu położyła się i wpatrywała w niebo.

- Witaj, pani
Rzekłem patrząc na nią

Podniosła rękę po czym zaczęła nią lekko machać.
- Witaj - powiedziała nie otwierając oczu.

- Pani, dlaczego tak wymachujesz ręką?
Przybliżyłem się do niej i popatrzałem na jej sylwetkę ;>

Otworzyła jedno oko i zmrórzyła brew
- Bez przyczyny - powiedziała.

Zapatrzyłem się na Aris, w końcu położyłem się obok niej i szepnąłem do ucha
- W końcu jestem twoim podwładnym... Możesz ze mną robić co zechcesz...

- Masz rację - i odepchnęła go tak, że odsunął się od niej o co najmniej 8 metrów.

- Nah, to było niedorzeczne...
Powiedziałem i się otrzepałem

- Wszystko słyszę nawet twoje myśli więc czasem się powstrzymuj piesku - powiedziała nie patrząc na ciebie, ani nie otwierając oczu.

- Ah, nie wiem po co zostałem twoim podwładnym... Ale cóż... Na mnie czas... Do widzenia
Powiedziałem "niegrzecznym głosem" i pomachałem do Yuki
- Reszty może cię nauczyć Arisa.