Okrągła polana

Polana okrągła, otoczona zewsząd lasem. W słoneczne dni jest tutaj bardzo jasno i przyjemnie, zaś, gdy nadciąga deszcz mokra gleba zamienia się w małe bagienko.

Przyszła na polanę, usiadła, podziwiając padające zewsząd promienie słoneczne, tańczące cienie liści na wietrze. ale tu pięknie - Powiedziała do Sahiel zachwycona.

Przyszedł z rękami założonymi za głowę jak zwykle zaspany i nieobecny. Patrzył w niebo, więc szybko podknął się o jakiś kamień i wylądował na ziemi przed Yukari.
- O... Ohayo!
Powiedział wstawając. Złapał sie za tył głowy.

Spojrzała na elfa zaskoczona, tym upadkiem dosyć brutalnie wyrwał ją z zamyślenia - Ohayo - odpowiedziała mu uśmiechając się, nie przypominała sobie elfa, więc postanowiła sie przedstawić - jestem Yukari - powiedziała patrząc na niego.

- Miło mi... Ichimaru.
Rozejrzał się.
- Przeszkodziłem w czymś?
Uśmiechnął się z zamkniętymi oczami.

Podała mu dłoń - Nie, nie, tak właściwie, to siedziałam i się nudziłam w nadziei, że ktoś przyjdzie i to przerwie - Uśmiechnęła się - Tobie często się zdarzają... takie wypadki? - spytała przypominając sobie, jak elf się potknął.

- Dość często... to przez to, że jestem taki...
Zastanowił się chwilę.
- Nieobecny?

Przyjrzała mu się dokładniej - Cóż... tego bym się nie spodziewała - powiedziała - Uważaj, bo kiedyś możesz porządnie wyrżnąć... - dodała po chwili. Jeszcze raz na niego zerknęła - Mroczny elf, prawda? - spytała tylko, żeby potwierdzić to, co już wiedziała.

- Taa... kiedyś zwykły.
Wbił spojrzenie w ziemię i natychmiast spoważniał.

Popatrzyła na niego lekko speszona - Cholera, znowu palnęłam coś niepotrzebnie! - skarciła się w myśli i uciekła wzrokiem w bok - Ale... przecież rasa mrocznych elfów nie jest gorsza od zwykłych... - powiedziała bardzo ostrożnie i cicho.

- Jest... przodkowie obecnych Mrocznych Elfów to zwykłe Elfy, które zostały ukarane... dzisiejsze Mroczne Elfy są potomkami zdrajców i morderców... a niektóre same nimi są...
Też spojrzał w bok.

Zastanowiła się chwilę - Ech... fakt, niewiele wiem na temat Elfów - mruknęła - Ale jak to się stało, że ty... - zaczęła pytanie, ale nie dokończyła, zdając sobie sprawę, że on może nie chcieć udzielać odpowiedzi.

- Ja...
Zacisnął szczęki.
- Ja... ja...
Popatrzył na swoje dłonie.
- Ja zamordowałem swojego brata.
Pojedyńcza łza spłynęła po jego policzku.

Jeszcze bardziej spłoszona popatrzyła w stronę elfa - Znów złe pytanie... - pomyślała, jednak nie potrafiła powstrzymać pytania, które coraz bardziej cisnęło jej się na usta - Jak to się stało? - wypaliła w końcu, wściekła na siebie za samodyscypliny.

- Kiedy byłem młody... byłem nierozważny, zapalczywy... i chyb zbyt energiczny... a my często się kłóciliśmy...
Patrzył przybity w ziemię.

Spojrzała na niego, chciała jakoś go pocieszyć, nie wiedziała, jak - Spokojnie, nie musimy o tym, rozmawiać, jeśli to jest bardzo trudne. Zadałam pytanie po prostu... z czystej głupy i braku pohamowania - powiedziała - Chyba, że chcesz sie wygadać, to nie mam nic przeciwko, chętnie posłucham - dodała po chwili.

- Nie... nic nie szkodzi, po prostu lepiej tego nie wspominać.
Przypamniała mu się tamta noc w sali bankietowej... Elf zacisnął szczęki.
- A Ty? Z jakiego pochodzisz królestwa?
Zapytał po chwili.

Stanąłem w krzakach tak by mnie nie było widać i zacząłem badać wzrokiem Elfa.
Po chwili do mnie doszło że musi mieć drobne w kieszeni a że stał do mnie tyłem niemożliwe był mnie przyłapać na kradzieży tylko ta druga...
Raz się żyje ''Gomu Gomu no Pistol''
Moje ręce zaczęły szybko lecieć w kierunku jego kieszeni po jego drobne 

tu zostawiam ocenę Adminowi czy udało mi się coś ukraść lub temu co się stanie w kolejnych postach

Nieco rozluźniła się, kiedy zmienił temat - Coż, ja od zawsze jestem w królestwie Aniołów. Jestem w linii dziedzicznej tronu... niestety, ja się do tego nie nadaję... - mruknęła.

Więc Luffy, dostałeś tylko 10 Riomów, a Ichimaru poczuł lekkie szarpnięcie ;] Yukari nic nie zauważyła... załóżmy ;p

// Ech, sory, że wczoraj tak nagle zniknęłam, ale net mi nagle przestał działać oO //

//mi też się tak czasami dzieje oO//

- Ja też się do tego nie nadaję.
Też się rozluźnił.
- Więc dobrze, że moje "królowanie" ogranicza się do wysłuchiwania tego co zrobił mój doradca i uczestniczenia w uroczystościach...
Kiedy poczuł szarpnięcie szybko się odwrócił, jednak nie dostrzeł nic w krzakach. Wruszył ramionami i spowrotem odwrócił się do anielicy.

- I to jest niezłą udręką... - powiedziała - Nie wiedziałam, że jesteś królem - dodała z uśmiechem - Ech... ostatnio w ogóle niewiele wiem, tyle się tutaj zmienia...

Przyszła. Zczęła się rozgląda. Nagle zauważyła Yukari. Jak na wampira podeszła powoli.
- Witam - powiedziała z lekkim uśmiechem.

Spojrzała na wampirzycę badawczo - No właśnie, ta też pierwszy raz widzę - pomyślała - Witaj - odpowiedziała jej, lekko się uśmiechając.

- Jestem Arisa, a nie ta - powiedziała to tak, żeby nie wydawała się bezczelna.

- Dobrze to tak czytać w myślach każdej napotkanej osobie?
Zwrócił się do Arisy. Aliatir przyleciał i usiadł mu na ramieniu.
- Bezczelność, bezczelność!
Wyskrzeczał w myślach.