Wysepka...

Na środku źródła jest mała wysepka otoczona zewsząd wodami. bez trudu mozna dopłynąć do nie wpław.
Porastają ją drzewa owocowe i kwiaty. Miejsce bardzo przyjemne, delikatnie zacienione.

Zauważyła małą wysepkę, bez zastanowienia wskoczyła do wody, żeby tam się dostać, miejsce wyglądało na bardzo przyjemne, więc dlaczego miałaby go nie obejrzeć.
Usiadła w słońcu, chcąc trochę wyschnąć.
Sahiel patrzyła na Anielicę z góry, co chwila cicho pogruchując.


Po chwili wstała i wyszła stąd.
Ładne miejsce, bardzo ładne - pomyślała i usmiechnęła się do siebie.

Przyleciałem i położyłem się na gałęzi drzewa. Oblizywałem kły, które ociekały krwią jakiegoś zwierzęcia

Po jakimś czasie zasnąłem
Lecz po jakimś czasie wyleciałem

Przyciągnęła tutaj Joshuę za rękę i wskazała palcem na wysepkę - Zawsze chciałam z kimś tutaj posiedzieć. Jest śliczna - mruknęła i spojrzała na wodę, przez która trzeba było sie przeprawić.

Pokiwał z niedowierzaniem głową. Wziął ją na ręce i wyleciał z nią w powietrze. Już po chwili byli na wysepce.
- no to teraz możesz posiedzieć sobie ze mną. - powiedział i usiadł na trawie pod jakimś drzewkiem.

Podpełzła bliżej niego i chwyciła jego rękę, żeby pobawić się jego dłonią, nie, raczej, żeby zająć czymś wzrok - Przepraszam - mruknęła cichutko.

Roześmiał się i poczochrał jej włosy.
- Czemu przepraszasz? - zapytał, patrząc na nią z dołu. Bo on się tak rozsiadł, że aż leżał.

Jedną ręka poprawiła oględnie włosy i spojrzała badawczo na niego katem oka - No, przecież dobrze wiesz, co chciałam zrobić temu piratowi, a potem... no, kłamałam no i widziałam, że ty zauważyłeś - dodała i położyła się na brzuchu, twarzą do niego, opierając głowę na łokciach.

Pokiwał z niedowierzaniem głową. Nie miał jej tego za złe.
- Posłuchaj. Za to przepraszać nie musisz. W końcu to wampirzy instynkt. Potrzebujesz pożywienia w postaci krwii. To całkiem normalne. - powiedział i podrapał się po gwiazdce na policzku.

Uniosła brwi - Nie przeszkadza ci to, że pakujesz się w związek z krwiożerczą bestią, która łaknie krwi i nie potrafi się chamować? - spytała i przekrzywiła głowę na prawo.

Zastanawiał się nad tym już dość długi czas. Zaczął bawić się jej długimi paznokciami. Złapał jej nadgarstek i pociągnął jej paznokciem po jego klatce piersiowej.
- Bez ryzyka nie ma zabawy. W razie czego jak mnie ugryziesz mocniej, to będę taki jak ty. - powiedział.

Z uśmiechem patrzyła na to, co robi z jej dłonią, jak najbardziej jej to odpowiadało - Tylko mi nie wmawiaj, że myślisz o tym tak po prostu, jak teraz powiedziałeś 'ugryze mocniej' powtórzyła i pokręciła głową - Nie, w życiu bym cie nie zmieniła, ani trochę - dodała

Westchnął.
- Czemu byś mnie nie zmieniła? - zapytał. - Nawet jakbym tego bardz chciał? Nawet gdybym chciał być taki jak ty? - zapytał.

Spojrzała na niego - Bo nie chciałabym, żebyś się zmieniał w coś takiego jak ja. Jeden potwór w związku jest wystarczający - mruknęła i przybliżyła się do niego - No, chyba, że naprawdę byś tego chciał. Chociaz nie widzę powodów ku pragnieniu takiego życia... - Delikatnie przejechała dłonią po jego policzku zatrzymując palec na jego ustach, na których chwile później złożyła krótki, delikatny pocałunek.

Oddał jej bardzo namiętny pocałunek, gładząc jej plecy.
- Wiesz. A można jakoś przemienić ciebie? - zapytał, patrząc jej w oczy.

Pocałowała go w szyję kilka razy, w nos, a potem, równie namiętnie, jak on przed chwilą w usta. Uśmiechnęła się i położyła głowę na jego klatce piersiowej, wsłuchując się w bicie jego serca - Nie wiem, chyba nie, poza tym Arisa wygląda na zadowoloną z nowego 'nabytku' - podniosła wzrok i popatrzyła na niego zastanawiając się nad tym, po czym pokręciła głową, nie bardzo wiedząc, czy istnieją jakieś sposoby powrotu do poprzedniej skóry - Chyba jesteś skazany na taką, jaka widzisz mnie teraz - mruknęła.

Rozmawiali przez całą noc. A później rozeszli się w swoje strony.

Wtem rozległo się stłumione przez piasek łupnięcie. Rashad padł twarzą w piasek i przez dobre kilka minut nie zmieniał pozycji. Nie lubił pływać, ale innego wyjścia nie miał. Dopiero po dłuższej chwili wstał i opłukał sobie twarz w wodzie. Spojrzał przed siebie, a jego usta wykrzywił grymas lekkiego zawodu. Spodziewał się czegoś więcej po tej wysepce, ale skoro już tu jest to warto się rozejrzeć. Do tej pory siedząc na piętach wstał i otrzepał ubranie z suchego piachu dostrzegając drzewo z bliżej niezidentyfikowanym owocem. Bez najmniejszej chwili wahania podszedł do niego i wspiął się na góre kryjąc między liściami. Oparł się plecami o gałąź i zerwał miękką kulkę obracając ją w palcach i przyglądając się jej z żywym zainteresowaniem.

Jedna noga zwisałą mu swobodnie z gałęzi a na dodatek lekko nią bujał relaksując się. Nadal obracając owoc w palcach obserwował uważnie Yumi, która usiadła pod drzewem. Wiedział na co się patrzyła, ale nie miał zamiaru reagować w jakiś spacjalny sposób. Rogi to rogi. Westchnął i wyrzucił owoc w pobliskie krzaki.
Zepsuty
Skomentował w myślach mięciutką kulkę, która teraz już bratała się z matką ziemią i zeskoczył na dół z drzewa czemu towarzyszył brzdęk kluczy poprzypinanych do jego ubrania. Potarł delikatnie lewy róg, jak zawsze kiedy się zastanawiał, i wtem spostrzegł dojrzałą brzoskwinię na drzewie naopodal. Bez pośpiechu nadal głądząc swój znak rozpoznawczy szedł ku małemu drzewku aż uginającemu się pod ciężarem wielkich owoców.

Cały czas mu się przyglądała dopóki nie zeskoczył z drzewa. Wtedy szybko zerknęła w dół udając że już ten ją nie interesuje.
Widząc że idzie w strone drzewa z brzoskwiniami więc szybko wstała i pospieszyła za nim.
-Baranek...baranek...baranek-krzyczała do niego śmiejąc się głośno.
Czasami ta niska blondynka zachowywała się jak jakieś psychicznie chore dziecko, ale to nie jej wina że w dzieciństwie rodzice upuścili ją na główkę.
Przyśpieszyła i zaczęła deptać mu po piętach uśmiechając się przy okazji.
-Czy można wsiąść na barana i jechać na nim?-zadała sobie pytanie i widać było że ma ochote wskoczyć mu na barki.