Stare Krypty

Krypty, do których można wejść, zamknięcia zostały zniszczone poprzez czas. Są ogromne, możne się w nich zmieścić nawet kilku sporej postury ludzi.

Wbiegłam smutna i usiadłam obok krypty

wstałam i weszłam do krypty

usiadłam daleko w krypcie

po chwili zasnełam

Obudziłam się i wyszłam

Wszedł do krypty i rozejrzał się. Położył chłopaka na ziemi, po czym znalazł na ścianie odpowiednie miejsce.
- Yukute o tozasu tobira yo Waga maryoku o motte imashime o tokihanate... Anrokku!
Ściana... zniknęła? Bez słowa wziął chłopaka na ręce i wszedł w krótki korytarz. Po chwili znalazł się w dość dużej komnacie z mnóstwem narysowanych na ziemi pentagramów i kół.

Nie pytała co robi, szczerze mówiąc nie bardzo ja to nawet interesowała. Po porostu obserwowała obojętnie to, co się teraz działo.

Położył chłopaka na środku komnaty po czym wykonał kilka gestów.
- Subete no chikara no minamoto yo, kagayaki moeru akaki honoo yo, Sora to daichi o watarishi mono yo, eikyuu o fukiyuki sugiyuku kaze yo, Subete no inochi o hagukumishi mugen no daichi yo, yasashiki nagare, tayutou mizu yo, Waga teni tsudoite katachi to nare... Rizarekushon!
Pentagramy i koła zaczęły świecić jasnym, zielonym światłem. Po chwili światło zgasło. Idou w ciele Yukari wziął chłopaka na ręce i wyszedł z krypty.
- Rokku...
Ściana znowu się pojawiła.
- Cóż teraz możemy już wracać... nie jestem zbyt dobry w białej magii, dlatego potrzebne są te wszystkie "rysunki" jak to kiedyś określił jeden z moich uczniów...
Mruknął obojętnie.

- Gdzie chcesz wracać? - spytała, przeczesując dłonią swoje włosy.

- To w końcu twoje ciało... decyduj... w każdym razie ja się zrobiłem senny... używanie białej magii mi szkodzi...
Ziewnął.

[idę już, pa!]

- No to zostajemy tutaj - mruknęła tym razem na głos - Przynajmniej jedno z nas może się gdzieś poczuć jak w domu - Po raz kolejny się skrzywiła. Na terenach wampirów nie miała mieszkania, a do domu Josha nie chciała wracać, gdy go tyle nie było. Usiadła we wnętrzu krypty, naciągając kaptur na głowę i kuląc się pod ścianą. Objęła nogi rękoma, podciągając kolana pod brodę - Dobranoc - szepnęła i zamknęła oczy, zasypiając. Byla padnięta, za dużo rzeczy zdarzyło się w ciągu jednego dnia.

//Pa ;*//

Obudził się i wyszedł z ciała Yukari. Usiadł na krawędzi krypty i zaczął ją obserwować.

Trochę zamroczona przyszła. Schowała się za większym nagrobkiem i dochodziła powoli do siebie.
- Wreszcie ją znalazłam, ale teraz muszę dojść do siebie... Głupia wódka - pomyślała. Po niespełna 10 minutach była już sobą. Wstała i poszła do krypty.
- Tak jak myślałam - spojrzała z śmichem na Yukari. Powoli kierowała się do niej. Przez kilka sekund stała nad ją. Po chwili wzięła ją i zniknęła.
[zt]

Zamyślony nie zauważył nawet wampirzycy. Po chwili ocknął się.
- Hej!
Wstał.
Przecież bez ciała nicnie zrobię...
Skrzywił się, po czym wszedł w ciało chłopca. Wyszedł z krypty i wybiegł z cmentarza.

[zt]