Dom Toushi'ego

Jest to dom obecnego ciała Idou – Toushi'ego. Dookoła tej piętrowej rezydencji znajdują się ogrody z wieloma egzotycznymi roślinami. Przed domem stoi fontanna w kształcie delfina (naturalnej wielkości). Wszystkie ściany rezydencji są koloru kremowego. W korytarzach znajduje się mnóstwo obrazów i płaskorzeźb. Na parterze są 3 sypialnie, 2 salony, kuchnia połączona ze spiżarnią, 2 łazienki, jadalnia, pracownia Toushi'ego i sala z fortepianem. Sala ta ma 30 metrów długości i 20 szerokości. Pod ścianami stoi mnóstwo krzeseł i trzy długie stoły, a wszystko to porozrzucane i połamane. Wysokie okna zasłaniają podarte, ciemnoczerwone zasłony. Ogółem wszystko wygląda na nieużywane od wieków... za wyjątkiem samego fortepianu. Stoi on pośrodku sali i wygląda jakby był co chwilę czyszczony. Nie ma na nim ani odrobiny kurzu. Drzwi do sali są zamknięte kilkoma czarami zamykającymi i chronione magiczną powłoką-barierą. Tylko sam Toushi wie jak je otworzyć. Gdyby ktoś spróbował wyważyć drzwi lub otworzyć je magią, dwie rycerskie zbroje stojące po obu stronach drzwi ożyłyby i zlikwidowałyby intruza. Nie wiadomo dlaczego Toushi aż tak chroni fortepian. Na piętrze jest biblioteka, salon i z wejściem na duży balkon, gabinet Toushi'ego (zamknięty na klucz), sypialnia i... zbrojownia. Można w niej znaleźć wszystko: od zwykłych noży po zaczarowane halabardy. W rezydencji jest jeszcze kilka pomieszczeń typu "sala z fortepianem".


Idou stanął przed fontanną i rozejrzał się. Ciekawe kim był ten Toushi... Po chwili ruszył w kierunku wejścia. Otworzył jedno skrzydło drzwi i wszedł do rezydencji. Drzwi same się za nim zamknęły. Zaciekawiony podszedł do ściany i zaczął oglądać obrazy,które najczęściej przedstawiały bitwy lub pojedynki. Po chwili ruszył wolno korytarzem. Jak to często bywa już po paru minutach się zgubił. I co ja mam teraz robić? W końcu wpadł na pomysł, aby przejrzeć wspomnienia Toushi'ego. Dzięki nim po chwili już znajdował się przed wejściem do sali z fortepianem. W tym miejscu używano magii... widocznie Toushi też znał się na czarach. Podszedł do drzwi. Nacisnął klamkę i otworzył bez rzadnych oporów drzwi. Widocznie czary ochraniające działały tylko na obcych, a przecież duch znajdował się w ciele właściciela tego domu.
- Ale pobojowisko.
Mruknął rozglądając się po sali. Po paru chwilach wyszedł i zamknął drzwi. Przeszedł przez korytarz i wszedł po schodach. Podszedł do drzwi od gabinetu.
- Anrokku!
Drzwi szczęknęły i otworzyły się. Duch wszedł i usiadł przy biurku.
- Rokku!
Drzwi spowrotem się zamknęły. Idou wyjął z szuflady grubą księgę ze złotym napisem: "Ród Deviou" i zaczął czytać.

Skończył czytać i ziewnął. Schował książkę i rozejrzał się po pokoju. Po chwili wyciągnął z szuflady zwój pt.: "Flaga rodu Deviou". O dziwo w zwoju znajdowały się zaklęcia stworzone przez tą rodzinę. Idou rozwinął zwój i zaczął czytać.

Odłożył zwój i ziewnął. Oparł się wygodniej o oparcie.
- Perfectu marionetto...
Zamknął oczy i skupił się. Po chwili powietrze przed biurkiem zgęstniało i zamieniło się w idealną kopię Toushi'ego, uśmiechającą się kątem ust. Orginał uśmiechnął się podobnie. Marionetka zniknęła w niskim ukłonie.

Wstał i wyszedł z gabinetu. Towarzyszyły temu jak zwykle standardowe "Rokku" i "Anrokku". Po chwili już leżał przebranu i umyty w łóżku, w sypialni na piętrze xD. Ziewnął i zasnął.

Obudził się. Przez chwilę jeszcze leżał wpatrzony w niebo za oknem. Wstał i przeciągnął się. Poszedł i łazienki i umył się. Podszedł do komody i przebrał się w zwykłe ubranie. Stłumił ziewnięcie i poszedł do gabinetu. Otworzył i zamknął drzwi magią i usiadł przy biurku. Wziął z szuflady trzy zwoje i zaczął czytać. Ciekawe czy i tym razem nauczę się jakiś zaklęć lalkarskich...

Wszystkie trzy zwoje leżały na biurku rozwinięte, a sam Idou siedział znudzony przy biurku. Po chwili poszedł do zbrojowni. Otworzył ciężkie drzwi i wszedł do zakurzonego pomieszczenia z kamiennymi ścianami i licznymi półkami i stojakami z bronią. Podszedł do jedej półki i zaczął oglądać broń miotaną. Po chwili wziął 10 shurikenów i wyszedł ze zbrojowni, a chwilę potem z posiadłości.

[zt]

Wszedł i rozejrzał się po korytarzu. Po chwili ruszył przed siebie w kierunku pracowni. Stjąc już w drzwiach pracowni cicho zagwizdał. Naprzeciw drzwi stało biurko i krzesło. Usiadł na nim zamykając za sobą drzwi. Na ścianach pracowni wisiały najróżniejsze kryształy. Na biurku leżało kilka długich igieł i innych "badziewi" potrzebnych w pracowni xD. Do dwóch igieł były przymocowane kouseny, które z kolei były przymocowane do kryształów na ścianach. Na biurku oprócz tego leżał także złoty pierścień z zielonym okiem. Na jego wewnętrznej ściance były wyryte runy. Idou wziął go w ręce i przyjrzał się im dokładnie. Hmmm, te runy tworzą niewidzialne portale. Runy zmieniające czas? nie, to coś innego... w każdym razie są niedokończone. Wziął w ręce igły, które natychmiast zabłysły zielonym światłem, razem z wszystkimi kryształami w pokoju. Cóż... trzeba nad tym popracować. Zaczął rysować igłami runy na wewnętrznej ściance pierścienia. Wchodzi jak w masło.

Skończył i oparł się wygodnie o opercie. Wziął pierścień i przyjrzał mu się dokładnie. Nie bardzo wiem co to były za runy, ale teraz będzie wzmacniał czary przyzwań...
Westchnął i wstał. Założył sobie pierścień na serdeczny palec prawej ręki i wyszedł z rękami w kieszeniach.

[zt]

Nagle pojawił się w pracowni. Wystawił rękę z magicznym pierścieniem w kierunku biurka. Po chwili już siedział na krześle "naprawiając" ciało Sanji'ego i uśmiechając się iście diabelsko xD

Skończył. Stanął obok.
- Hitokugutsu!
Ciało człowieka otworzyło oczy i stanęło przed swoim "panem", który uśmiechnął się lekko.
- Pilnuj domu.
Zniknął zamieniając się w piasek. Lalka poszła do zbrojowni i uzbroiła się. Chwilę potem już stała przed posiadłością.

[zt]

Wszedł do posiadłości wymijając strażnika-lalkę i ruszył w kierunku gabinetu. Po chwili już siedział za biurkiem czytając mały zwój, który znalazł w ukrytej szufladzie biurka. Była to mapa razydencji z zaznaczonymi sekretnymi przejściami i korytarzami. Uśmiechnął się kątem ust i wstał. Wyszedł z gabinetu i ruszył korytarzami w kierunku obrazu, który na mapie oznaczony był jako: "Wejście do Pokoju Tysiąca Diabelskich Marionetek".


W końcu znalazł obraz. Był naprawdę wielki. Przedstawiał on bitwę morską i węża morskiego. Yare, yare... nawet z tą mapą i wspomnieniami Toushi'ego się tutaj pogubiłem. Westchnął i złapał jedną ręką za ramę obrazu. Dokładnie metr i 23 centymetry nad podłogą. Pociągnął za ramę i kawałek ściany obok... zniknął? Idou bez słowa wszedł w tajny korytarz. Po przejściu około 15 metrów znalazł się w wielkim pomieszczeniu. Do sufitu przyczepione były drewniane lalki o kształcie przeróżnych potworów. Wampir przeszedł przez "las lalek" bez rzadnych emocji. Na końcu sali znajdowała sięszafka. Leżał na niej słoje z rubinami, szmaragdami i... gałkami ocznymi? Wampir otworzył słój z rubinami i słój ze szmaragdami i wsypał ich sobie kilka do woreczka (który też leżał na szafce). Po chwili włożył woreczek do kieszeni. Uśmiechnął się lekko do siebie i otworzył ostatni słój. Wyjął jedno oko i zaczął je dokładnie oglądać. Oko miało pionową źrenicę i żółtą tęczówkę. Demon Brau? Idou lekko się skrzywił i spojrzał na lalki wiszące w całej sali. Nagle wampir poczuł straszny ból w dłoni, w której trzymał oko. Kiedy na nie spojrzał okazało się, że oko wnika mu w dłoń.
- Kuso...
Zacisnął zęby. Po chwili oko zniknęło w jego ręce. To napewno demon Brau... Wyszedł z sali szybkim krokiem nadal zaciskając zęby.

[zt]

Pojawił się nagle w biurze. Usiadł i zaczął przeglądać zwoje.

Westchnął i zamienił się w piasek.

[zt]